Nieuw Howtoplay speelgoedboxen. Bestel ze nu op howtoplay.eu

Mijn kind accepteert geen nee

Het komt vaak voor dat je de wensen van een kind niet kunt honoreren. Maar sommige kinderen ervaren een bot ‘nee’ als een teken om oorlogje te gaan voeren. Dit is een rechtstreekse aanval op hun autonomie. Ze zullen tot de tegenaanval overgaan. Ze schreeuwen, krijgen woede-aanvallen, gaan schelden, worden nors en stuurs. Dit is uitputtend, zelfs voor de geduldigste ouders. Door wel steeds toe te geven creëer je tirannieke, verwende en vervelende kinderen. Gelukkig zijn er een aantal alternatieven waarbij je duidelijk kunt zijn zonder dat het uitloopt op een confrontatie.

Geef informatie(En laat het woord ‘nee’ weg)
Kind: Kan ik nu naar Noa om te gaan spelen?
In plaats van: ‘Nee, dat kan niet.’
Geef de feiten:
We gaan over vijf minuten eten.
Met die informatie zou een kind tegen zichzelf kunnen zeggen: ‘Ik denk dat ik dan niet kan gaan.’

Accepteer gevoelens.
Kind: (in de speeltuin) Ik wil niet naar huis, kunnen we niet blijven?
In plaats van: ‘Nee, we moeten gaan!’
Accepteer zijn gevoelens:
‘Ik zie dat je nog héél lang wilt blijven. Het is moeilijk om weg te gaan als je het zo leuk vindt.’
Soms wordt de weerstand minder als iemand begrijpt wat je bedoelt.

Beschrijf het probleem.
Kind: Mam, kun je me nu naar de bibliotheek brengen?
In plaats van: ‘Nee, dat kan niet; je moet maar even wachten.’
Beschrijf het probleem:
‘Ik zou je wel willen brengen, het probleem is alleen dat de loodgieter over een half uur komt.’

Indien mogelijk: vervang een ‘nee’ door een ‘ja.’
Kind: Gaan we naar de speeltuin?
In plaats van: ‘Nee, want je moet eerst nog een boterham eten.’
Vervang ‘nee’ door een ‘ja’:
‘Ja, natuurlijk, meteen na de lunch.’

Gun jezelf een denkpauze
Kind: Mag ik bij Rogier slapen?
In plaats van: ‘Nee, daar heb je vorige week ook al geslapen.’
Geef jezelf de mogelijkheid even na te denken:
‘Ik moet er even over nadenken.’

Het woordje ‘nee’ is korter, en sommige van deze alternatieven lijken veel langer. Maar als je de gewoonlijke ruzies van het ‘nee’ in overweging neemt, is de lange weg toch vaak de kortste.