Hoe ga je om met klikken?

Er zijn verschillende redenen dat kinderen klikken. Zo heb je de categorie wereldredders: zij hebben het idee om de wereld te redden van morele en fysieke wandaden. Een andere categorie is de kinderen die hebben uitgevonden dat een straf van een volwassene een effectieve manier is om om te gaan met een tegenstander. En er is de categorie kinderen die hopen dat ze worden gelabeld als de ‘good guy’ als anderen de ‘bad guy’ blijken. Ga voor jezelf na wat voor soort klikker het kind is.
Je ontmoedigt klikken als we de positie innemen dat we verwachten dat elk kind verantwoordelijk is voor zijn eigen gedrag.

“Ik vind het niet fijn als je mij vertelt wat Sam wel of niet heeft gedaan. Maar als je iets wilt vertellen over wat jij hebt gedaan wil ik graag luisteren”.

Of

“Ik ben blij dat jij de regel weet.” Loop weg of ga, indien nodig, naar de situatie en doe of je nog niet bent geïnformeerd door de klikker. De klikker krijgt z’n aandacht maar wordt niet beloond voor zijn gedrag.

Als de klikker gefrustreerd en boos is ga over op conflicthantering. Als het klikken een gewoonte is, prijs hem als hij iets zelf oplost.

Na een tijdje valt het muntje bij kinderen dat klikken niet loont.

Leer kinderen het verschil tussen klikken (`Mam, Sam springt op de bank”) en iets belangrijks vertellen (“Mam, Sam hangt uit het raam”) door het geven van informatie:

“De regel is we klikken niet. Ik verwacht dat jullie de problemen tussen jullie zelf oplossen. Maar als je iemand anders in gevaar ziet dan wil ik dit zo snel mogelijk horen.”