Rise & Shine
Als ouder moet je eigenlijk niet degene zijn die je schoolgaande kind wakker maakt in de ochtend. Kinderen vinden het vaak verschrikkelijk als wij hun kamer binnenstormen, hun dekbed open slaan en opgewekt zeggen: ‘Opstaan lieverd!’ Het is beter voor alle betrokkenen dat kinderen wakker worden door een wekker i.p.v. een ‘wekker-ouder’. Iris, moeder van Emma (8), vertelt: ‘Emma heeft moeite met opstaan in de morgen. Elke dag als ik haar wekte bleef ze nog minstens tien, soms wel twintig minuten langer in bed liggen. Ik was soms lief en geduldig maar vaker was ik kribbig en snauwerig. Emma daarentegen vertoonde altijd hetzelfde patroon: langzaam met opstaan, chagrijnig bij het ontbijt en te laat naar school. De dagelijkse argumenten om haar op te laten schieten kostten me veel negatieve energie en het werd er nou niet echt gezelliger op in de ochtend. Op een dag was ik er zo klaar mee dat ik naar de Hema ben gefietst, een wekker heb gescoord en deze ingepakt als spontaan cadeau op haar bed heb gelegd, voorzien van een briefje: ‘Voor Emma, die het niet leuk vindt als andere mensen haar te vroeg wakker maken in de ochtend. Nu ben je eigen baas. Liefs mama.’ Emma was verrast en liep naar me toe: ‘Hoe wist je dat ik er een hekel aan heb als iemand me ’s ochtends wakker maakt?’ Ik glimlachte en zei: ‘Dat dacht ik zomaar’. Toen de volgende ochtend de wekker afging zei ik tegen Emma: ‘Het is zo vroeg, lieverd. Waarom draai je je niet nog een paar minuutjes om?’ Emma sprong uit bed en zei: ‘Nee, anders ben ik te laat op school!’
Een kind wat moeite heeft met wakker worden zou niet ‘lui’ genoemd mogen worden, en het kind wat niet meteen uit zijn bed springt, ‘chagrijnig’. Kinderen die moeite hebben om alert en fris te zijn in de ochtend horen niet een etiket te krijgen, al zijn onze bedoelingen vaak goed bedoeld:
‘Opstaan slaapkop’
‘Wat ben je toch een lekker-lui-var-kentje’
‘Je komt NU uit je bed’
‘Jij bent gewoon echt dat bed niet uit te slaan he’
Opmerkingen zoals dit zijn, zonder dat we dit wellicht zelf doorhebben, doordrenkt van irritatie en hoon die de ochtend koud en kil laten starten. De toon is dan gezet. In plaats van een etiket plakken of de strijd met ze aangaan, gun ze die 10 extra goudgele minuten extra omdraaien of doezelen. Zet de alarmklok (evt samen met je kind) gewoon 10 minuten eerder. Onze opmerkingen in de ochtend zouden meer in de lijn moeten liggen van:
‘Het is moeilijk om op te staan in de ochtend’
‘Het is zo heerlijk om in bed te liggen en een beetje te soezen’
‘Blijf nog even lekker vijf minuutjes liggen’
Dit soort opmerkingen maken de ochtend zonovergoten warm; het creëert een sfeer van warmte en intimiteit. En het maakt het kind bewust van zijn autonomie om zelf een beetje eigen baas te worden over zijn of haar ochtendritueel.
