Verrassende inzichten
Gaandeweg kom je tot verrassende inzichten:
- Een gevoel is een feit
De gevoelens van mijn kinderen werden zo echt voor mij als appels, peren, stoelen of andere fysieke objecten. Net zoals ik een wegversperring midden op de weg niet kan negeren kon ik de gevoelens van mijn kinderen ook niet langer negeren. Het is waar dat hun gevoelens kunnen veranderen – soms heel snel – maar terwijl deze gevoelens werden gevoeld was er geen grotere realiteit.
Het was niet bijzonder om te horen:
“Waarom kom je op voor Tim? Jij kiest altijd zijn kant.”
Of, “Wij gaan nooit ergens heen; de rest allemaal wel.” Op een gegeven moment kon ik het bijna niet laten om een antwoord te geven vanuit mijn volwassen logica. “Dat is niet waar. Ik kies vaak voor jouw kant, dat weet je.” Of, “Hoe kan je dat zeggen? Zijn we afgelopen week niet nog naar de dierentuin geweest? Je bent kort van memorie.”
Nu hoorde ik de onderliggende boodschap: Als een kind zich op een bepaalde manier voelt, is dat de manier waarop hij zich echt voelt op dat moment. Vanaf het moment dat ik me dit realiseerde, was ik in staat een ander soort antwoord te formuleren. “Voor jou lijkt het alsof ik altijd voor TIms kant kies, zie ik. Dank je wel dat je je gevoelens met me deelt.” Of, “Je bent bezorgd dat we niet vaak genoeg een uitje doen met de familie. Je zou graag willen dat we met z’n allen vaker weg gaan. Ik ben blij dat je mij dit hebt verteld. Nu weet ik dat.”
- Twee of meer tegenstrijdige gevoelens kunnen naast elkaar bestaan.
Toen ik me dit voor het eerst realiseerde klonk het opeens vreemd als ik mijn gebruikelijke reactie gaf:
“Nou, mis je haar of niet?”
“Denk eens goed na, willen jullie beiden naar de camping waar we altijd naar toe gaan, of toch naar een nieuwe?.”
Nu voelde ik een andere waarheid – de waarheid van:
“Aan de ene kant mis je je vriendin maar aan de andere kant ben je blij dat ze verhuisd is.”
“Een deel van jou wilt graag terug naar de oude camping, een ander deel wil graag dat je thuis blijft en nog een ander deel van jou wil graag een andere camping proberen.”
- Elk kinds gevoel is uniek
Net zoals twee bladeren van dezelfde boom niet exact op elkaar lijken, zo voelen twee kinderen niet exact hetzelfde over dezelfde dingen. En het was dat verschil dat we gingen waarderen – het verschil dat hem “hem” maakte, en niemand anders. Ik kon niet langer verveeld zeggen, “Hoe kan het dat je geen ijs lust? Je bent de enige in de familie die het niet lekker vindt.” Nu kan ik zijn “verschil” met plezier observeren. “Je broer houdt van ijsjes. Jou doe je er helemaal geen plezier mee. Jij geeft de voorkeur aan chocola.”
Ik focuste mij op zijn sterke punten. Ik verving “Alle jongens genieten van de voetbalwedstrijd. Waarom moet jij anders zijn?” met “Voetbal is iets waar je niet van lijkt te houden. Ik merk dat je andere interesses hebt.”
Anderen die dit hebben gelezen, bekeken ook:
Wees authentiek, ook met je eigen gevoel, How2talk2kids: Een beschrijvende taal, Emotionele eerste hulp, Tel tot 10 en haal adem, & Verschil in methoden
