De geheime wereld van kinderlijk gejammer: een gids voor ouders
Stel je voor: je hebt net een heerlijk kopje thee gezet na een lange dag, en daar begint het weer. Het gejammer van je kleine spruit. Volgens de wijze Dr. Jessica Michaelson, een bekende psycholoog en coach voor vroege ouderschap, zijn kinderen tussen de 2 ½ en 4 jaar ware professionals als het op jammeren aankomt. Ze kunnen prima vertellen wat ze nodig hebben, maar het omgaan met die heftige gevoelens? Da’s net zoiets als het perfect koken van je rijst – niet te papperig, niet te hard. Dus als ze moe zijn, honger hebben, of simpelweg overweldigd zijn, beginnen ze te jammeren. Net alsof ze zeggen: “Ik kan nu even geen grote jongen/meisje zijn, ik heb behoefte aan wat babyverwennerij”.
Waarom beginnen ze dan met dat jammeren? Omdat het net zo effectief is als jouw geheime kruidenmix. Kinderen zijn net kleine detectives, ze merken snel dat jammeren werkt om hun zin te krijgen. En laten we eerlijk zijn, dat gejammer raakt ons harder dan welk geluid dan ook, zelfs meer dan huilen of schreeuwen.
Maar geen paniek, we hebben een paar slimme strategieën om met dat gejammer om te gaan:
Moedig een zelfverzekerde stem aan: Gebruik dat gejammer als een leermoment, net als bij het leren van een nieuw recept. Als je kind om aandacht jammert, probeer dan eens oogcontact te maken en zeg ze: “Kun je het nog eens vragen, maar dan met je duidelijke, zelfverzekerde stem?” Dit kan even oefenen zijn, net als het flamberen van je crème brûlée, maar het eindresultaat is zeker de moeite waard.
Laat je kind weten dat ze al groot genoeg zijn om die zelfverzekerde stem te gebruiken en dat jammeren niet de gewenste reactie zal opleveren. Een kalm “probeer dat nog eens” kan wonderen doen. Met de tijd zullen ze gaan inzien wat we van hen verwachten.
Als ze jammeren om iets dat niet kan of mag, blijf dan vriendelijk maar beslist en houd voet bij stuk, net zoals bij het vasthouden aan je dieet, ook al blijft dat ijsje je maar roepen.
Het belang van luisteren: Net als de beste chefs luisteren naar de feedback van hun klanten, moeten wij ook luisteren naar onze kinderen. Soms beginnen kinderen te jammeren als ze het gevoel hebben dat ze niet de aandacht krijgen die ze nodig hebben, vooral als we druk zijn met iets anders. Neem een moment om weer af te stemmen op hun wereld en probeer te begrijpen wat ze nodig hebben. Soms is het al voldoende om te laten merken dat je ze gehoord hebt.
Patronen in het gejammer observeren: Kijk eens wanneer je kind het meest jammert – op bepaalde momenten van de dag, als ze te hongerig zijn, of in bepaalde gemoedstoestanden. Het kan zijn dat het gejammer een teken is dat ze een tussendoortje nodig hebben, of dat ze misschien gewoon wat vroeger naar bed moeten.
Accepteer dat jammeren bij de kindertijd hoort: Net als dat elke maaltijd niet perfect kan zijn, is ook jammeren gewoon een onderdeel van het opgroeien. Het is geen reflectie van je kookkunsten of de kieskeurigheid van je kind. Met de juiste aanpak en op het juiste moment ingrijpen, zal deze fase ook voorbijgaan. Dus haal diep adem, zet je schort recht en ga ervoor. Je hebt dit in de hand, superouder!
